Gedrag en opvoeding

Een kat is een zelfstandig en solitair levend dier. Dit houdt in dat hij niet in groepen leeft en er ook geen hiërarchie op na lijkt te houden, hoewel binnen een groep katten een zwangere of zogende poes de baas lijkt te zijn.

Omdat de Maine Coon van nature opgewekte en rustige van aard is is het een perfecte huisgenoot. Een kitten is een eigenzinnig dier en zal dan ook niet gehoorzamen of ongehoorzaam kunnen zijn. Door kleine aanwijzingen of aanpassingen in huis toe te passen zal dit het samenleven met een kitten veraangenamen. De Maine Coon is aanhankelijk en tolerant en zal dus conflicten vermijden.

(On)gehoorzaamheid

Voor het aanleren of afleren van gewenst en ongewenst gedrag moet u altijd consequent blijven. Dat wil zeggen dat uw kitten iets altijd wél mag of nooit mag. Prijs hem steeds voor goed gedrag en spreek hem afwijzend toe als hij stout is.

Een plantenspuit wordt wel eens gehanteerd om een kat op afstand te corrigeren. Probeer ongewenst gedrag zo veel mogelijk te negeren. Uw kat ziet uw reactie (ook een negatieve) namelijk als een beloning (aandacht) voor dit gedrag. Het gebruik van uw stem is een prima methode. De kat zal afgeleid worden van het stouts dat hij uithaalt of schrikken en zorgen dat hij van de bewuste plek wegkomt.

Zindelijkheid

De kat is van nature een zindelijk dier. Veel wilde katachtigen gebruiken 9indien aanwezig in hun omgeving) een riviertje om hun behoefte te doen. Anders worden de uitwerpselen begraven. De kattenbak is een prima uitvinding. Indien u een bak goed schoon houd, zal uw kat er dankbaar gebruik van maken. Als jonge katjes pasgeboren zijn dan wast de moeder hun buikjes, waardoor de ontlasting en urine vrij komen. De moeder likt het dan op.

Vanaf een week of vier krijgen de kittens controle over hun stoelgang. De moederpoes wordt deels geïmiteerd, maar ook zal de moeder de kittens naar de kattenbak dirigeren. Is een kitten te ver uit de buurt van de kattenbak geraakt, dan zal het diertje langs een plint gaan liggen piepen. Het diertje voorzichtig optillen en naar de kattenbak brengen is de oplossing.

Wat beslist niet werkt, is het achteraf straffen voor een ongelukje. Een kitten dat met zijn neusje door ontlasting of urine wordt gehaald, begrijpt daar helemaal niets van. Hij zal alleen maar bang voor u worden. Ook bestraffingen of conflicten rond de kattenbak kunnen de kat (tijdelijk) onzindelijk maken, omdat er een negatieve associatie met de kattenbak is ontstaan.

Onzindelijkheid

Wanneer de kat zijn behoeften naast de bak doet die zojuist verschoond is, dan kan er iets aan de hand zijn. Deponeert hij zijn ontlasting wel in de bak, maar plast hij ernaast, dan kan er sprake zijn van een blaasontsteking of blaasgruis. Plast hij wel in de bak. maar deponeert hij zijn ontlasting naast de bak (of elders), dan kan er sprake zijn van een darmirritatie in de vorm van wormen, die diarree tot gevolg heeft. Sommige katten gebruiken liever twee kattenbakken, één voor de ontlasting en de ander voor de urine. Doet uw kat het in de buurt (naast) de kattenbak en denkt u dat de genezing langer zal duren dan de hernieuwde zindelijkheid, leg dan een droogloopmat op de plek die de kat heeft uitgezocht. Deze is goed te reinigen, snel droog en voorkomt indringende luchtjes..